A veces dicen que amar es lo mejor que puede pasar en la vida, eso junto a tener una casa y un coche pero yo realmente me pregunto ¿hasta dónde está preparado una persona para sufrir y queriendo seguir con ese amor tormentoso? ¿la misión de nuestra vida es ser masoquistas?
Supongo que nadie entiende por lo que estoy pasando y no quiero ser la sufrida y víctima así que Louis Tomlinson atente a las consecuencias y a una noche donde sufrirás y me suplicaras que pare.
Pero para que todo tenga sentido, os voy a contar como empezó todo.
-FLASHBACK-
Era una tarde de invierno, amo estos momentos donde solo me preocupa mantenerme caliente los pies y no debo fingir que soy solo su empleada. Christian y yo tenemos una "relación" si es así como se puede llamar a solo vernos 3 veces a la semana y de manera que nadie supiera que estamos juntos. Cualquiera que supiera mi vida, diría que estoy loca por aguantar los desplantes y sus "normas" pero la verdad es que lo estoy y no me importa admitir que él me tiene loca cada día pero ¿esto será eterno?
-Buenos días hermosa- mi pensamiento se ve interrumpido por los labios sexys de mi no novio. No sé que somos la verdad.
-Buenos días, ¿tienes hambre? y antes de que sueltes una burrada me refiero a la comida.
-No es una burrada quererte en mi cama todo el tiempo.
-Nunca cambies. Me gusta saber que aun me deseas.
-Siempre te deseo, parece mentira que no te des cuenta lo guapa que eres- siempre me decía cosas hermosas y lo único que conseguía es que me enamore más.
-Eso solo lo dices porque quieres tema.
-Esta vez no. Quiero decirte algo pero no quiero que te pongas mal ¿vale?- Lo sabía, demasiado perfecto para ser verdad. Ahí viene el momento más difícil de mi extraña vida.
-Alexa, por favor no te pongas así chiquita.
-Dime y que sea rápido- prefiero que sea como cuando te depilas, rápido y con dolor seco.
-Esta semana me voy con Eleanor de viaje y sabes que si no fuera por el trabajo, no lo haría. Sabes que...- no puedo escucharlo más.
-Ya sé, no te preocupes.-le interrumpo- Vete antes de que se haga tarde.
-Lexy, no te enfades.
-No me enfado. Mi madre viene a verme así que vete tranquilo.
-Te quiero- la mítica frase que usa cuando necesita estar seguro que no voy a dejarle y que voy a estar como perro fiel esperando su regreso.
-Yo también. Vete ya.-hago una mueca ya que me es imposible sonreír de verdad. Necesito que se vaya ya que quiero ir a mi cama y dormir todo el día.
-FIN FLASHBACK-
Y es así como estoy ahora mismo, sola y sin nadie con el quien hablar salvo con mi mejor amiga Tamara, la cual no tiene ni idea de mi romance con el chico más famoso del mundo. Supongo que mi vida sería un sueño para mucha gente; pero, la realidad es diferente ya que no puedo decir nada y nadie sabe que mi corazón es suyo. Me pregunto si su corazón es mío. Este debate en mi cabeza se ve interrumpido por una llama.
-Por Teléfono-
-¿Quién habla?
...
Okuduğunuz için teşekkürler!
Ziyaretçilerimize Reklamlar göstererek Inkspired’ı ücretsiz tutabiliriz. Lütfen AdBlocker’ı beyaz listeye ekleyerek veya devre dışı bırakarak bizi destekleyin.
Bunu yaptıktan sonra, Inkspired’i normal şekilde kullanmaya devam etmek için lütfen web sitesini yeniden yükleyin..