Ó infinita e imensidão do céu azul
Quão grandiosa és tu.
Como contemplar essa brisa congelante
Que sopra ao meu rosto
Pela manhã e ao anoitecer
Ó universo das almas perdidas
Desvanece-se a prisão do meu espírito em forma de carne.
Busco em ti um caminho para mim trilhar
Nada que jamais a minha imaginação possa criar
Que chegue ao alcance das correntezas do mar.
Que o sol ilumine os meus pés
E me aponte para o vasto mundo
Que me espera lá fora.
Que ao meu deitar um caminho eu venha eternamente poder debulhar
E virar um astro na vastidão ofusca do espaço.
Okuduğunuz için teşekkürler!
Ziyaretçilerimize Reklamlar göstererek Inkspired’ı ücretsiz tutabiliriz. Lütfen AdBlocker’ı beyaz listeye ekleyerek veya devre dışı bırakarak bizi destekleyin.
Bunu yaptıktan sonra, Inkspired’i normal şekilde kullanmaya devam etmek için lütfen web sitesini yeniden yükleyin..