Sarah pegou o telefone e discou o número do psiquiatra, era a sua primeira consulta com o profissional que fora recomendado por sua irmã. A preocupação excessiva de Kate a irritava, compreendia o porquê, mas estava farta de todos tomarem decisões por ela.
Dois meses antes, Sarah tentara se matar com uma alta ingestão de antidepressivos misturados com álcool. Sua irmã encontrara seu corpo inerte no chão frio do banheiro, estava pálida e não respirava. Kate notara as cartelas vazias espalhadas pelo chão e, de imediato, colocou dois dedos na garganta da irmã para forçar o vômito. Porém, alguns comprimidos foram digeridos por seu corpo e Kate não poderia saber a quantidade exata. Sendo assim, correu com Sarah para o hospital mais próximo, onde permaneceu por um tempo pela alta dosagem que ingeriu.
Sarah ouviu a voz de uma mulher no outro lado da linha, informou sobre a sua consulta e perguntou se o médico ainda a receberia, após a confirmação por parte da mulher,
Sarah agradeceu e desligou. Sentiu uma súbita raiva invadir o seu corpo e queimar o seu peito. Não queria de forma alguma dirigir até o outro lado da cidade para conversar sobre a sua tentativa de suicídio com um homem que não conhecia e se quer sabia como era. Ao olhar o relógio, notou que se atrasaria se não saísse naquele exato momento. Bufou, pegou sua bolsa e as chaves do carro, se aproximou da porta e olhou para trás por alguns instantes. "Talvez hoje seja um excelente dia para uma nova tentativa…", pensou e destrancou a porta, saindo de encontro ao gélido vento de outono.
Após um percurso de quase cinquenta minutos, Sarah estacionou o carro em frente ao endereço que estava anotado em sua agenda. Admirou a arquitetura do prédio por alguns instantes e destrancou o carro, saiu e caminhou até a porta de entrada. Interfonou e esperou até ser atendida.
— Sim? — a voz rouca de um homem saiu pelo aparelho.
— Eu tenho uma sessão com o Dr. John. Meu nome é Sarah Hawthorne.
— Eu não estou esperando… Ah, sim! Sarah. Sarah Hawthorne.
O homem ficou em silêncio por um momento e Sarah pensou ter errado o endereço. Em seguida, liberou a porta para ela, que subiu de encontro ao psiquiatra. Ao adentrar o consultório, notou que o local estava um pouco desorganizado e um cheiro estranho estava impregnado no ar.
O homem a cumprimentou e indicou a cadeira a sua frente, Sarah se sentou. Notou que suas roupas estavam amarrotadas, além de uma pequena mancha em sua camisa social branca. Iniciaram uma conversa descontraída e o homem perguntou o principal motivo da ida de Sarah ao consultório. Porém, antes de responder, ouviu um barulho vindo de trás de uma porta que estava próxima a ele.
— Nós estamos sozinhos? — Sarah perguntou, desconfiada.
O homem respondeu afirmativamente, notou que ele a encarava fixamente e Sarah estava desconfortável, olhou em seu relógio e ainda faltavam vinte minutos para o fim da sessão. Perguntou se poderia ir ao banheiro e o homem indicou a porta no fim do corredor. Ele ofereceu um copo de água a ela, que aceitou, o homem se retirou em seguida. Sarah, ainda desconfiada, foi de encontro ao barulho que ouvira e, ao destrancar a porta, viu uma cena que quase a fez vomitar.
O cheiro de podridão era insuportável e o corpo de um homem estava fatiado logo a sua frente, Sarah notou que faltavam várias partes; havia sangue por toda parte. Estava amordaçado e preso a uma cama. Ouviu grunhidos escaparem de sua boca. "Meu Deus, ele ainda está vivo!", pensou. O medo e o desespero lhe invadiram, se viu a ponto de gritar, não sabia o que fazer; não conseguia respirar. Precisava sair dali o mais rápido possível.
Ao se virar, o homem estava a sua espera. Uma faca ensanguentada pendia de sua mão direita. Sarah implorou por sua vida e se afastou do homem, olhou em direção a porta e tentou correr. O homem a segurou pelos cabelos e cravou a faca em suas costas. Sarah caiu ao chão e viu tudo a sua volta escurecer.
Okuduğunuz için teşekkürler!
Ziyaretçilerimize Reklamlar göstererek Inkspired’ı ücretsiz tutabiliriz. Lütfen AdBlocker’ı beyaz listeye ekleyerek veya devre dışı bırakarak bizi destekleyin.
Bunu yaptıktan sonra, Inkspired’i normal şekilde kullanmaya devam etmek için lütfen web sitesini yeniden yükleyin..