Kalbinin sesini duymuyordum, ama benim için ışıldayan bakışlarını görebiliyordum. "Ver," ellerini uzattı, ellerimi uzattım."Tut elimi ve yağan yağmur eşliğinde kalbimi dinle." Avuç içim göğsüne yaslandı, avucu elimin üstünde durunca bastırdı. Hissediyordum. Islak tişörtünün ardında atan kalbin nabzı artık avucumun içindeydi. "Duy," yağmur sesini bastırdı, ancak neşesi göğü yaran yıldırım kadar parlaktı."Bu bizim atışımız. Bizim şarkımız."

Kalabalık bir aileniz varsa, dört kız kardeşinizle odanızı paylaşıyor ve artı olarak bir de küçük bir erkek kardeşiniz varsa aldığınız eşyaları saklamanız gerekecektir. Aldığınız küçük bir ruju bile masanıza koyamazsınız, ya büyük bir makyaj çantanız vardır ve ona koyuyorsunuzdur ya da el çantanıza ıvır zıvır her şeyinizi doldurup saklıyorsunuzdur. Başka bir ihtimaliniz yoktur. Ortada bırakırsanız artık o sizin değildir, kamu malı olmuştur çünkü kardeşleriniz böyle düşünür.

"Çok komik." "Sizi güldürebilmek ne güzel bay ex fenomen."

Geçmişiyle ilgili bir arayış içinde olan Leyla Pellegrini hiçbir şey hatırlamamaktadır. Şimdiyse bildiği her şey tekrar işe başladığı araştırma merkezinde tanıştığı adamla alt üst olmak üzeredir. Birlikte çalıştıkları projenin yönetimi el değiştirirken Rutherford ailesinin yıllar önce yaşadığı trajediler arkeoloji araştırmalarının amacını da değiştirmiştir.

Geçmişiyle ilgili bir arayış içinde olan Leyla Pellegrini hiçbir şey hatırlamamaktadır. Şimdiyse bildiği her şey tekrar işe başladığı araştırma merkezinde tanıştığı adamla alt üst olmak üzeredir. Birlikte çalıştıkları projenin yönetimi el değiştirirken Rutherford ailesinin yıllar önce yaşadığı trajediler arkeoloji araştırmalarının amacını da değiştirmiştir.

Karşı konulamaz bir tutku muydu bu yoksa tutkudan öte bir aşk mı? Çünkü bununla mücadele edebileceğine inanmıyordu. ***Kitabın yepyeni versiyonunu 17. Bölüme kadar yükledim. Kitabın tamamını hızlıca yükleyeceğim.

Ve aşk bambaşka kıyılara savrulmuş olsa da ait olduğu yüreğe sığınırdı.

Herkes hayatta bir takım düşüşler yaşar. Fakat ilk düşüş, kalkması en zor olandır. Miller, bunca zaman yoluna ne zorluk çıktıysa hepsinin üstesinden gelebilmişti. Fakat karşısına çıkan bu büyük engel, daha önceden karşılaştıkları ile kıyaslanamazdı bile. Kendine güveni darmadağın olmuştu. Dünya'da bu yaratıktan daha da güçlülerinin var olduğu gerçeği bütün vücudunun ürpertiyle sarmalanmasına sebep oluyordu. Usulca boynunu eğdi ve arkasını dönüp çaresizce odayı terk etti...

"Kız kardeşin ile tanışmak isterim." "Niye tanışmak istiyorsun? Tanımdan kalbini mi verdin ona yoksa?" "Kalbimi başka birine verdim."

Bir çiçek filizlendi Çöp konteynerinin yanında Çiçek büyüdü, yandı ve küllendi "Yaman... Eğer sen elele ikimiz savaş açalım deseydin, belki tamam derdim." "Sen beni kaybetmekten korkuyordun Hira. Ne savaşı?" "Şimdi de kaybetmiyor muyum ben seni?"

Neydi ki derdim? Benim gibi birini bulup sevmek mi? Hayır. Benim gibi birini bulup beni sevmesini sağlamak. Çünkü ben çoktan tutulmuştum, amacım ise onun da tutuşmasını sağlamaktı. /Tamamla Beni 'çıkmazlarda' yeni bölümünden/

Neydi ki derdim? Benim gibi birini bulup sevmek mi? Hayır. Benim gibi birini bulup beni sevmesini sağlamak. Çünkü ben çoktan tutulmuştum, amacım ise onun da tutuşmasını sağlamaktı. /Tamamla Beni 'çıkmazlarda' yeni bölümünden/

Çağan: Bana ne yaptın bilmiyorum. Belki de beni tamamlayan cümlelerin yakın geldi bana. Ezelden tanışıyoruz gibi rahatım. Bana kurallarımı bozduruyorsun. Beni bunları demeyeceğimi bilecek kadar tanıyorsun. Ben seni tanımıyorum. Ama yakın hissediyorum. Nasıl yapıyorsun? Aurora: Bilmiyorum. Belki de çok istedim oldu. Çağan: Ben de çok istesem olur mu? (6 yeni bölüm yayımda)

"Çağan!"dedim kaskatı kesilirken. "Hm?" "Sırtımda bir şey var, canlı!" "Kedi o, korkma." "Ama hareket ediyor!" "Doğal olarak." "Çağan çakacağım bir tane bak! Tikim var benim, ters bir yere giderse fırlatırım hayvanı." "Cık cık cık! Hayvana şiddete hayır."

"Sevdiği, sevene güzel gelir."dedi. "Bu da karganın yavrusu ona kartal görünür gibi bir şey oldu be Çağan." Kahkaha attı. "Öyle değil. Yani içini sevebildikten sonra dışını güzel görmeye başlarsın." "Karakteri sevdikten sonra tipe bakışın değişir yani."diye ekledim.

Hayat bir ağaçsa... Yaprakları ömrümden azalan her bir gün. Kıştan sonra baharı görebilmişsem eğer, yeniden canlanışım çiçeklerim. *** (Bilgi: kitapta tamamlabeni etkinliği adı altında bir öğrenci cümleyi başlatır ve başka bir öğrenci devam ettirir. Sonuçta en güzel tamamlamayı yapan sanatçı ruhlular kazanır.)

"Umut yaşayan bir şey mi Çağan?"demişti Emir. "Bence insandan bahsediyor Emir." "Biz yaşadıkça mutlu olacakmış Çağan." "Evet, duydum." "Hii, Çağan! Teşekkür etmeyi unuttuk." "Ama çoktan gitti." ... "Ama mutlu edebiliriz." "Edebiliriz." "Söz verelim Çağan." "Arkadaş sözü mü?" "Kahraman sözü."

"Ne abartma ya? Kalp dedik, kalbin kanatları dedik, herkese uçmaz dedik, hak etmek dedik... Şu mini minnacık şeyin hiçbir çaba göstermeden hemen kalbinize misafir edilmesi beni yıktı yani ama göstermiyorum." "Evin alt yapısı sağlam değil miydi?"dediğimde kalakaldı. "Ne?" "Ev sahipleri misafirleri kıskanmasın lütfen. Hem bak çok çabuk kırılıyorsa dert etmen gereken şey alt yapı olmalı."

"Ne abartma ya? Kalp dedik, kalbin kanatları dedik, herkese uçmaz dedik, hak etmek dedik... Şu mini minnacık şeyin hiçbir çaba göstermeden hemen kalbinize misafir edilmesi beni yıktı yani ama göstermiyorum." "Evin alt yapısı sağlam değil miydi?"dediğimde kalakaldı. "Ne?" "Ev sahipleri misafirleri kıskanmasın lütfen. Hem bak çok çabuk kırılıyorsa dert etmen gereken şey alt yapı olmalı."

"Kanatları varmış kalbin..."dedi Çağan. "Kafesinden çıkamadıktan sonra hangi kuş özgür?"dedi Aurora. Uçamadıktan sonra kanatlar ne işe yarayacaktı? "Nasıl uçurabilirim kalbi?" Peki özgürleşmeden uçabilir miydi kuş? "Kalbi heyecan uçurur, aşk özgürleştirir Çağan."

"Çok baharlar geçti ömrümden... Bir iklim aradım mevsimler gibi bırakıp gitmeyecek." Dudaklarım giderek daha da kıvrıldı. Cümleyi idrak eden okul ahalisi büyük bir alkış koparmıştı. Çağan'ı en iyi ben tamamlayabilirdim. Biliyordum ama şüphelenmeden edemiyordum. En iyi şekilde tamamladığım ve kazandığım cümlenin başı Çağan'a mı aitti?

Çağan: sanat güzel şey. Aurora: çok güzel şey. Çağan: acaba şey diye açıklarken köreltiyor muyuz? Aurora: sanat, şey'e de anlam katıyor. Çağan: yine de şey anlamını karşılayamadığımız şeylere kullandığımız değil midir? Aurora: anlayana bağlı biraz.

"Bir ömür uçsak ufkun ötesine, bazen yalnız bazen birlikte..." #tamamlabeni /997 Retweets/ 7,950 Likes @aurora.: Bir ömür koşsak gökkuşağının peşinden, bazen yalnız bazen birlikte. Sonucunu bile bile bir ömür vazgeçmesek, ayrılsak da verilen sözlerden vazgeçmesek. Bazen yalnız bazen birlikte...] /37 Retweets/ 2,097 Likes Bugün ayrılığımızı planladık Çağan. Bugün kavuşmadan dostça ayrılmaya söz verdik.

"Seni ilk kez kuğu gibiyken ve göğsünde kanatların varken fark etmiştim." dedi ve sarılmamızı sonlandırıp yüzümü elleri arasına aldı. "O gece bütün ipuçlarını araştırdım. Kuğu; güzellik, sezgi ve arınma temsiliymiş. Güzelliğiyle beni büyülemek için iyi bir seçimdi. İkimizin arasında bir gerilim oluşturup hissettirdiği şey de karşılıklı sezgilerimizdi. Seni ilk gördüğümde bunun sanatsal anlamına dair hiçbir fikrim yoktu ama yine de orada bir ruh olduğunu hissettim. Beni sana çeken oydu."

"Kuşlar göç eder Esin'im ama insan kuşların göçü farklıdır. Öteki tarafa göç ettiklerinde geride kalanların onsuz atlatması gereken bir zemheri vardır." 🖤 "Kırlangıç, sadakat ve özgürlüğün kuşu. Sadakat ve özgürlüğü bir arada yaşatabilen kanıt küçücük canlıyla temsil edilmiş Esin. Büyüleyici değil mi?"

"Aynen öyle Esin. Birçok insan ilk görüşe, ilk görüşteki çekiciliğe bakıyor. Bana hep öyle gelindi. Ama bana hep o şekilde gelen insanlar bana ilk görüşte çekici gelmediler diye suçlusu ben oldum. Halbuki onların yaptığından farklı bir muamele yapmamıştım."

Teknolojinin geldiği son nokta hazırcılığa alıştırdığı insanın hayal gücünü aldı. Hayal gücü giderken uykuyu da peşinde götürmüştü. Uyuyabilmek için rüya görebilmek gerekirdi. Teknoloji rüya üretemezdi fakat hâlâ hayal gücü canlı olan rüyaperestlerin düşlerini başkalarına iletebilirdi. Böylece rüya fabrikası kuruldu. Ekip oluşturuldu, eğitim başladı; düşle gerçek arası bir yolculuğa çıkılacaktı. İnsanlar uykularına kavuşacaktı ama rüyaperestler ve hayalbazlar yeni uyanacaktı...

Bir yağmur günü terk edildi Murat. Tüm sevdiklerini peş peşe kaybetti. Polis oldu ve sevdiklerini aradı. Her şehirde, her yerde. Ailesine rastlanmadı. Kuzenini bulmuştu ama bir daha aynı ortamda bulunmadılar. Ve sevdiği kadın. Sevdiği kadın terk edince onu kalbini ilişkilere kapadı. Çalışacak ve ailesini bulacaktı. Sevdiği kadın yıllar sonra şehrine dönünce allak bullak oldu Murat. Ve geçmiş günden kalan tek şey Murat gol oldu. Peki siz sevdiklerinizi kaybettiniz mi? Yoksa hala arıyor musunuz?

Okumak için saran bi arkadaşlık kurgusu bulamayınca Son Oyunun Yabancıları’nı yazdım… profilimde🧚‍♀️

Kendinden Bay Egzotik olarak söz ettiren bir siber zorba tarafından alıkonulan 7 gencin yaşadıklarını ve "Yakamoz'un Sırrı" isimli davayı çözmek için bir araya gelen iki genç dedektifin başından geçenlerini anlatan bu kitap, bir dedektiflik ve genç kurgudan daha fazlasıyla dolu. Eğlenilmek için yazılmış bir gençlik kurgusudur!

"Hâlâ bunları söyleyebiliyorsam aklımı kaybetmemişimdir." dedi Esin alayla. "Oysa bunlar son demler. Olacakları sezip önlem alabileceğim son aklı başımda hallerim." "O zaman aklımızı beraber kaybedelim!"

Aşk ve nefret sınır komşusu ikilidir. Biri çoğalınca taşar, diğerinin sınırlarına girer. Sonra bu alışveriş ve kültürel ilişki devam eder. Birbirinin tezatı iki şey birbirine dönüşmeye meyilli hâle gelir. Elbette bu yakınlığı kolaylaştıran en büyük etken dil ortaklığıdır. Aşk de nefret de aynı dili kullanır, farklı üsluplar doğurur. İşte bu yüzden ortak dillerinin hem iyileştirme hem de yaralama gücü vardır.

"Bence odada yok."diye fısıltıyla karşılık aldı Rüya'dan. Hülya göz devirdi. "Korkuyorum diyemiyor da." "Ya annesi bile korkmuş kardeşim. Ben nasıl korkmayayım?" Erva güldü. "Aylin abla o yüzden mi kaçı-" "Evet, sorarsa annen evde yok seni zorla kaçıyoruz, diyecekmişiz." Erva kahkaha attı. "Bahane üretmesi gereken çocuk değil midir? Anne neden saklanıyor?" Herkes bir değişik.

Herkese merhaba! İncir Çiçeği adlı kitabım şimdi tüm bölümleri ile yayımda! İyi okumalar....

Ters Kelepçe şimdi tüm bölümleri ile yayımda!

Sabedenya şimdi tüm bölümleri ile yayımda!

mondliebe: Merak etme, sana gönlümden kopan en saf kelimelerle yazıyorum. Kendimi zorlamıyorum, aksine mesaj atarken daha önce hiç böyle rahat olmamıştım. Parmaklarım irademden bağımsız hareket ediyor sanki. Bir kuş kadar özgür oluyor kalbim seninle konuşurken. Daha fazla konuşmaktan alamıyorum kendimi.

Yama 1. Bölüm yayında!! 𓆩⚝𓆪 “Kazanacaktım, ne olursa olsun kazanacaktım.”

Yeni hikâyem Sabedenya sizlerle!

"Ülkenin ilerlemesi demek Cumhurbaşkanının unutulması demek. Koyunlar otlayacağı yeri öğrenip; her gün kendileri gidip gelse, kendilerini korusalar. Sence de çobana muhtaç olur muydular?"